Een hoogtepunt in de ontstaansgeschiedenis van het Boek, was de uitnodiging om een Inspiratiecafé in het LEF Future Centre van Rijkswaterstaat te organiseren.
Dit was in oktober 2015, net na de verspreiding van de 4 digitale delen van Het Boek:
Water & Welzijn
Water & Mysterie
Water & Universum
Waterbehandelingen (inmiddels omgedoopt in Waterveredeling).
De keynote spreker was Gerhard van den Top, als zijnde dijkgraaf van het waterschap Amstel, Gooi en Vecht. In zijn toespraak gaf hij te kennen dat hij probeerde af te komen van de geijkte bijeenkomsten met steeds dezelfde gezichten, onder andere door zich in te zetten voor de instroom van nieuw bloed.
Volgens zijn zeggen zijn meer mensen met andere culturele achtergronden en in meerdere leeftijdsgroepen gewenst, als representatief voor de samenleving en noodzakelijk voor meer burgerlijke betrokkenheid bij het water. Of eigenlijk, voor meer samenwerking tegen het water wat ons bedreigt…
Het hoogtepunt zat hem vooral in de interactieve communicatie met 'het publiek', doordat een aantal van de aanwezigen vragen stelden en opmerkingen plaatsten, die de context van ‘dijken bewaken’ oprekten. Er werd gedacht in de richting van ‘een open houding aannemen’ en de mogelijke inzet van Nederlandse waterkennis in de context van de oorlog in Isis, die blijkt ingeleid te zijn door een watertekort. Een inzicht dat ook professor en activiste Vandana Shiva luid verkondigd.
(*onderaan staat de link naar haar korte lezing ‘Water is Peace’)
Ook werd de relatie benoemd tussen het werk van de overheid met scholen en de leerlingen; die niet in de gelegenheid gebracht worden een band te kunnen opbouwen met het water; door een gebrek aan rechtstreeks contact met het alomtegenwoordige water.
Tot besluit van deze plenaire ontmoeting werd aan heer Gerhard gevraagd: hoe leg je aan een kind van vijf uit, wat je doet als dijkgraaf?
Die functie blijkt nog steeds beperkt te worden tot: het land beschermen tegen het water. Terwijl binnen Rijkswaterstaat wel al wordt erkend dat het hoog tijd is om de water kwantiteit anders te benaderen dan via het geijkte ‘tegenhouden, indammen en afvoeren’.
Als ondergetekende voelde ik mij vervolgens geroepen de benoemde invalshoeken met elkaar en aan de dijkgraaf te verbinden. Door de onbegrepen waarde van water te positioneren: ‘water Is verbinding’. Dit inzicht is het gevolg van mijn onderzoek naar water en dit heeft mijn mens- en wereldbeeld voor altijd ‘verwaterd’. Zodanig dat ik De Schoonheid van water ~ goud van de toekomst heb geschreven, dat tevens de aanleiding werd voor dit Inspiratiecafé.
De verbinding die de dijkgraaf zoekt ligt er al. Dit besef is de ingang naar het overbruggen van de verschillen en de scheidingslijnen tussen onszelf en andere culturen. Tussen ‘waterbeheerders taal’ en ‘spirituele taal’. Tussen outsiders en insiders. Tussen kunst, ondernemen en wetenschappen. De dialoog bevat een kans om bewust te maken dat het water ook in onszelf aanwezig is en dat de verbinding die de Dijkgraaf zoekt (en met hem vele andere maatschappelijk actieve leiders) alleen maar hoeft te worden aangesproken.
Water is altijd overal en stroomt in verbinding met alles. Dit kan kenbare en voelbare realiteit worden. Tenzij je je mentaal loskoppelt van dit natuurlijke gegeven en slechts afgescheidenheid ervaart.
Mijn bijdrage hierover werd door dhr. van den Top ter plekke beantwoord met het woord ‘amen’, waarna mijn visie ook bleek te worden bestempeld als 'spiritueel'.
Is er dan geen brug mogelijk, tussen mijn mens- en wereldbeeld en dat van een waterbeherende overheidsfunctionaris? Niet dat er iets mis is met een spirituele context, maar ik maak bezwaar wanneer een wezenlijk element zoals water, wordt losgemaakt van praktisch aarde bewustzijn.
Het is op zich niet spiritueel om water te erkennen als onze basis: als grondstof, bouwstof, als energiebron en als drager van informerende frequenties. Dit is wetenschappelijk onderbouwd door meerdere takken van wetenschap. Energie en informatie vormen de essentie van ons materiële leven en het begrijpen van trillingen of frequenties verklaart veel van wat er zichtbaar gebeurt in en om ons heen.
De relatie tussen water, energie en materie wordt gedragen door de berekening dat mensen voor 99% gevuld zijn met watermoleculen.
Waterbrug foto: Wageningen University & Research
En ja, het wordt als spiritueel gezien wanneer je voorbij gaat aan wat mensen van elkaar scheidt. Met het oog op wat hen – ten diepste – verbindt. Water staat moeiteloos symbool voor deze verbondenheid en voor hoe het leven stroomt. Ik zie dus graag een brug verschijnen tussen onze externe waterwereld, georganiseerd in een ‘sector’ en onze binnenwereld, waar het water ook leeft.
Wanneer ons innerlijke leven, ons hart en ons gevoelsleven worden meegenomen in het totaalplaatje, komen we namelijk ook op terreinen als wereldbeschouwing, mensbeeld, ethiek en duurzaamheid. Precies waar we eigenlijk behoefte aan hebben, in de zoektocht naar oplossingen voor gecreëerde problemen. Dit soort eenheidsdenken kan spiritueel genoemd worden, toch komt het in mijn ogen en naar aanleiding van mijn onderzoek, natuurkundig en biologisch gezien gewoon neer op meer dimensies in één pot nat.
door: Giovanna Gomersbach
Bekijk hier het interview met Vandana Shiva: Water is Peace